"Ici je deviens mélancholique et voudrais habiter une grande cabine devant la mer. Je la tapisserai de coquilles nacrés et dormirai là idéalement bercé par la mer avec une belle fille flegmatique et blonde à la chair salée. Quel rêve délicieux et agréable."
James Ensor, 1897
Deze uitspraak van de Oostendse schilder Ensor is een prachtige samenvatting van mijn mening ten opzichte van de stranden der Noordzee. Niet enkel in België maar ook even over de grens bij de Nederlanders in het mooie Zeeuws-Vlaanderen kan men dromen beleven op de wijdse stranden die als extra troef hun natuurlijkheid uitspelen. Waar in België duinen meestal in een stramien gedwongen worden krijgen ze bij onze noorderburen alle ruimte, net als diverse stilaan zeldzaam geworden strandplanten zoals Blauwe zeedistel (Eryngium maritimum) en Zeeraket (Cakile maritima).Het mag mijn lezer dan ook niet verwonderen dat ik uit de lucht viel toen mijn ouders als verrassing ineens een weekje vakantie geboekt hadden in Nieuwvliet, op enkele kilometers van de grens af. En Darko mocht mee, onnodig te zeggen dat het een heerlijk zout weekje werd.
Half verlaten voor de meeste ogenblikken is het hier ideaal voor Border collies die smeken om 'n balletje op te gooien...
Zonsondergang en een verlaten boei ...
En ook een volle maan kwam piepen over de duinen en verdronken polders.
Want het gebied hier in de duinen heet ook Verdronken Zwarte polder; een oude polder die de zee terug opeiste na een dijkdoorbraak in de 18e eeuw. Een deel van het gebied is broedgebied en vogelreservaat, op dit moment in begin september begonnen deze vol te lopen met diverse soorten ganzen waaronder deze Brandganzen (Branta leucopsis).
De zeegeul in Nieuwvliet, een zeer grote dynamiek is kenmerkend voor dit soort systemen.
De Zeeaster of Zulte (Aster tripolium) stond nog in bloei en kleurde de duinranden paars, een traktatie voor de insecten van het late seizoen.
Diverse keren weerklonk het typische gegak van de ganzen die over het strand en de polders vlogen.
De Noordzee was betrekkelijk kalm en ik moest mij "tevreden stellen" met fossiele schelpen in de vloedlijnen. Deze waren voor mij al meer dan voldoende om mijn vakantie geslaagd te noemen.
Het leuke aan zomers Zeeland is de grote diversiteit aan strandhutjes.
Duinen waar wind, zee en planten vrij spel krijgen; dat is in België niet zo algemeen als hier zoals deze Duindoorn (Hippophae rhamnoides) in volle vruchtendracht aantoont met zijn jaloezie opwekkend uitzicht op de zee.
's Avonds werd het strand aan de geul een grote slaapplaats voor enkele honderden meeuwen, Scholeksters (Haematopus ostralegus), Tureluurs (Tringa totanus), Grutto's (Limosa limosa), Regenwulpen (Numenius phaeopus) en ook sternen zoals op deze foto enkele Grote sternen (Thalasseus sandvicensis, midden) en links Noordse stern (Sterna paradisaea).
In de schemering zoekt een Kleine zilverreiger (Egretta garzetta) nog een laat avondmaaltje.
We nemen afscheid van de zomer, kleurige vliegers orneren de blauwe hemel. Tegelijk nam ik afscheid van de Noordzee voor weer een paar maanden. "Ik kom terug" beloof ik haar en stap een laatste keer terug naar de gehuurde bungalow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten